Pagina's

maandag 29 december 2014

Goedgemutst

Ik haakte wat babymutsjes, wel, een testmutsje voor onze tweejarige Florien en eentje voor kleine Jeanne. We gingen eindelijk op kraambezoek, dus kon ik ook eindelijk de mutsjes bloggen.
Aan Floriens versie zie je duidelijk dat het ten eerste een testversie was en ten tweede eum... nogal op de groei. Maar goed, het blijft een überschattig mutsken.








Ik haalde de mosterd bij Tiene die haar mosterd haalde bij MaandagDaandag.
Ik haakte met een naald 3.5 met Catania wol van Veritas.
En euh, het zijn duidelijk avondlijke foto's, excuus.

donderdag 25 december 2014

De stempelfabriek in december

De stempelfabriek draaide de laatste tijd weer op volle toeren. Ik vergat een foto te nemen van de stempels voor Guillaume, Carla, Maxine, Quinten, Lio en Vigo, maar hier alvast de andere:

Lou was op basis van haar geboortekaartje.








vrijdag 19 december 2014

Het eindejaarsboekenlijstje voor uw kinderen

Et voilà, enkele toppertjes voor op het eindejaarslijstje, of toch voor uw kinderen.
Of voor uzelf, als ge dat graag leest, kinderboeken.

Ik dacht te eindigen met het beste, maar ik ga ermee beginnen: Eén mens is genoeg van Els Beerten.
Wat was me dat jongens, ik ben er nog niet helemaal goed van.
Een prachtig geschreven naoorlogs relaas over een Limburgse familie of meer bepaald over de jonge vrouw Juliette. Een vrouw die meer ongeluk ontmoet dan goed is voor de gemiddelde mens.
Een roman op het tegenwoordig steeds dunner wordend randje tussen jeugd- en volwassenliteratuur.

Eén mens is genoeg

Een splinternieuwe (en knap getimede) bewerking van het honderdvijftigjarige Alice in Wonderland. Ik las het zelf nog niet, maar een beetje verkennen gaf al genoeg informatie. Voor het eerst werd er gebroken met het klassieke poppemieke dat Alice is, illustratrice Floor Rieder gaf haar een stoerder uiterlijk (met sneakers!).



Ook weer eentje op de bovenvermelde rand. Eentje voor ieders boekenkast durf ik te stellen.

De hele reeks over Rosie en Moussa van Michael De Cock. Het vierde boek, Het geheim van Rosie en Moussa, verscheen onlangs. In vergelijking is het derde boek misschien wel het minst goede, maar eigenlijk staat de hele serie garant voor warme verhalen over een dikke kindervriendschap tegen een multiculturele achtergrond. De Cock maakt het onderwerp toegankelijk voor kinderen zonder in clichés te vervallen of het tot een 'Belangrijk' onderwerp te verheffen.
Voor kindertjes vanaf acht jaar.
Rosie en Moussa

En tot slot voor de allerkleinsten, een greep uit de leukste prentenboeken van het moment (alee, op eentje na dan):

De boeken van Muis zijn bijna gegarandeerd een succes. Ik haalde eerder al Het Huis van Muis in huis (hihi), maar nu is er ook Het Kasteel van Muis. De titel zegt het al: een pop-upboek dat in het ene geval omvormt tot een echt huis met poppetjes en de nodige accessoires, in het andere eum... vormt het om tot een kasteel. Ah ja. Keileuk. Je hebt er zo trouwens ook eentje van Jip en Janneke.

Het kasteel van Muis


Doei! van Edward Van de Vendel en Marije Tolman. Een Prachtig Prentenboek, zonder dat ik daar al te veel aan ga toevoegen, behalve: lees het (voor)! (Nog niet zo veel recensies beschikbaar, want net verschenen.)



(Ziet die cover jong, zo schattig.) (Leve Marije Tolman!)

Ook van Marije Tolman (en Youp Van 't Hek): Verkeerde sokken.



En een soort van remake van 'Eén muisje kan geen optocht zijn': Willemijn wil een optocht zijn. Eigenlijk heeft het muisje nu gewoon een naam gekregen (en wat voor één, schoon hé). Illustratrice Noëlle Smit op haar best. (Google die eens, aquarel op zijn zwierigst en kleurigst).



Florien spreekt

Vooral voor mezelf, omdat ik al die babyboeken die ik kreeg vergat in te vullen... Een paar uitspraken van Florien om niet te vergeten.

Bril af! Slapen! Ze dirigeert me in de zetel en duwt vervolgens een half verfrommeld deken op mijn rug.

Voor baby in buik. Ze komt met een half opgegeten komkommertje tegen mijn poep duwen. Voor alle duidelijkheid: er is geen baby, en al helemaal niet op die plaats. Te veel naar Knofje gekeken.

Hondje blaft, Hanne en Amo in auto, auto boem, Nano boos. Florien doet een nachtmerrie uit te doeken voor haar zeer verbaasde ouders. Ze was toen 20 maanden.

Handje geven? Gaat het? Ze ziet hoe papa de woonkamer oversteekt en wil een handje toesteken. Smelt²

Mag 'k es iets vragen? Ze trekt onthaalmoeder Sandra aan de mouw, wanneer die 'Ja' antwoordt, schiet ze giechelend weg.

Slapen! Ze dirigeert Kwinten de grond op, in een ongemakkelijke houding, op een kussentje. Gaat vervolgens naast hem liggen en stelt: Ik ben ook heel moe. 

En tot slot nog wat tussenwerpsels die ze wel eens gebruikt: Ma mensen toch, Alleee mannekes! Godverdekke (ja, echt).

Conclusie: best een bazig madammeken. Maar ze zegt ook wel eens: Dat is heel lekker, als ik gekookt heb. Daar kan ik mee leven.

Hieronder één van de zeldzame momenten dat ze niet duidelijk kon maken wat ze wilde (het magneetje moest in haar zak). Die blik :)




woensdag 10 december 2014

Basics Challenge 4: de Mara blouse

Eindelijk maakte ik dit mooie patroontje van Compagnie M, de Mara blouse. Hij was al even klaar, maar wachtte nog op de juiste knoopjes en die vond ik in een mini-winkeltje in Delft.
Daarna werd hij intensief gedragen en belandde daarna in de was... tel daarbij fototoestelproblemen en je snapt waarom het lang duurde tegen dat hij hier verscheen.

Tadaaaa!









Héél moeilijk, foto's nemen van een peuter die constant in beweging is :-)

Patroon: Compagnie M
Stofje: verborgen schat in de kast van Pauli, ik nam het laatste van de rol!
Gecombineerd met één van mijn basics.