Et voilà, enkele toppertjes voor op het eindejaarslijstje, of toch voor uw kinderen.
Of voor uzelf, als ge dat graag leest, kinderboeken.
Ik dacht te eindigen met het beste, maar ik ga ermee beginnen:
Eén mens is genoeg van Els Beerten.
Wat was me dat jongens, ik ben er nog niet helemaal goed van.
Een prachtig geschreven naoorlogs relaas over een Limburgse familie of meer bepaald over de jonge vrouw Juliette. Een vrouw die meer ongeluk ontmoet dan goed is voor de gemiddelde mens.
Een roman op het tegenwoordig steeds dunner wordend randje tussen jeugd- en volwassenliteratuur.
Een splinternieuwe (en knap getimede) bewerking van het honderdvijftigjarige
Alice in Wonderland. Ik las het zelf nog niet, maar een beetje verkennen gaf al genoeg informatie. Voor het eerst werd er gebroken met het klassieke poppemieke dat Alice is, illustratrice
Floor Rieder gaf haar een stoerder uiterlijk (met sneakers!).
Ook weer eentje op de bovenvermelde rand. Eentje voor ieders boekenkast durf ik te stellen.
De
hele reeks over Rosie en Moussa van Michael De Cock. Het
vierde boek, Het geheim van Rosie en Moussa, verscheen onlangs. In vergelijking is het derde boek misschien wel het minst goede, maar eigenlijk staat de hele serie garant voor warme verhalen over een dikke kindervriendschap tegen een multiculturele achtergrond. De Cock maakt het onderwerp toegankelijk voor kinderen zonder in clichés te vervallen of het tot een 'Belangrijk' onderwerp te verheffen.
Voor kindertjes vanaf acht jaar.
En tot slot voor de allerkleinsten, een greep uit de leukste prentenboeken van het moment (alee, op eentje na dan):
De boeken van Muis zijn bijna gegarandeerd een succes. Ik haalde eerder al Het Huis van Muis in huis (hihi), maar nu is er ook
Het Kasteel van Muis. De titel zegt het al: een pop-upboek dat in het ene geval omvormt tot een echt huis met poppetjes en de nodige accessoires, in het andere eum... vormt het om tot een kasteel. Ah ja. Keileuk. Je hebt er zo trouwens ook eentje van Jip en Janneke.
Doei! van Edward Van de Vendel en Marije Tolman. Een Prachtig Prentenboek, zonder dat ik daar al te veel aan ga toevoegen, behalve: lees het (voor)! (Nog niet zo veel recensies beschikbaar, want net verschenen.)
(Ziet die cover jong, zo schattig.) (Leve Marije Tolman!)
Ook van Marije Tolman (en Youp Van 't Hek): Verkeerde sokken.
En een soort van remake van '
Eén muisje kan geen optocht zijn':
Willemijn wil een optocht zijn. Eigenlijk heeft het muisje nu gewoon een naam gekregen (en wat voor één, schoon hé). Illustratrice Noëlle Smit op haar best. (Google die eens, aquarel op zijn zwierigst en kleurigst).
.JPG)
